wykrakać

wykrakać: глаг.

• квакать

• накаркать

* * *
wykra|kać
\wykrakaćcze, \wykrakaćcz сов. 1. прокаркать, каркнуть;
2. перен. накаркать, накликать (беду)
* * *

wykracze, wykracz сов.

1) прока́ркать, ка́ркнуть

2) перен. нака́ркать, накли́кать (беду́)

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

wykrakać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, wykrakaćkraczę, wykrakaćkracze, wykrakaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiąc, przewidując coś, przyczynić się do urzeczywistnienia czegoś złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykrakać nieszczęścia, chorobę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykrakać — dk IX, wykrakaćkraczę, wykrakaćkraczesz, wykrakaćkracz, wykrakaćał, wykrakaćany pot. «przepowiedzieć coś złego; wywołać coś złego mówiąc o tym, przewidując to» Wykrakać nieszczęście … Słownik języka polskiego

Словари и энциклопедии на Академике